ประวัติจากเรื่องจริง

ถ้าจะพูดถึงจุดเริ่มต้นของแก๊ง Peaky Blinders จริงๆ คงต้องย้อนกลับตั้งแต่สมัยเมืองเบอร์มิงแฮมในศตวรรษที่ 19 เลยทีเดียว ตามคำอธิบายของ ฟิลิป กูเดอร์สัน ผู้เขียนหนังสือ The Gangs of Birmingham – ที่เกี่ยวกับเรื่องราวมาเฟียในเมืองเบอร์มิงแฮม ได้เล่าว่า หลังจากที่ยุคอุตสาหกรรมเฟื่องฟูในครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 ประชาชนเริ่มเข้าสู่ภาวะยากจนจากการเข้ามาของเทคโนโลยีอุตสาหกรรมต่างๆ ผู้คนเริ่มตกงาน ไร้ซึ่งเงินในการดำรงชีพ จนสุดท้ายปัญหาเหล่านี้ลุกลามไปจนถึงการตั้งตัวเป็นหัวขโมย เกิดการปล้นจี้ตามท้องถนนมากยิ่งขึ้น ก่อนที่คนเหล่านี้จะรวมตัวกันและตั้งตนเป็นกลุ่มอันธพาลในที่สุด 

        กูเดอร์สันเล่าต่อว่า นอกจากอันธพาลเหล่านี้จะใช้กำลังในการปล้นชิงวิ่งทรัพย์ทุกอย่างแล้ว กิจกรรมอีกอย่างที่มักได้เห็นกันตลอดตามท้องถนนคือการต่อสู้ระหว่างกลุ่มอันธพาลด้วยกันเอง ซึ่งเหตุผลส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นเรื่องช่วงชิงความเป็นที่หนึ่งและผลประโยชน์ในพื้นที่ต่างๆ ในย่านสมอลล์ฮีธ และชีปไซด์ 

        มีรายงานหนึ่งของกูเดอร์สันอธิบายไว้ว่า ในช่วงนั้นมีอันธพาลกลุ่มหนึ่งที่นำโดย จอห์น เอเดรียน ซึ่งจุดเด่นของเขาคือการใช้เข็มขัดทุบตีผู้คนอย่างสนุกมือ เรียกได้ว่าในช่วงนั้นกลุ่มของเอเดรียนคือแก๊งที่โหดเหี้ยมที่สุด คุมย่านเบอร์มิงแฮมชนิดที่ว่าไม่มีใครกล้าหืออือกับพวกเขาแม้แต่คนเดียว

       แต่ถ้าพูดกันตามสัจธรรมของนักเลง ‘ไม่เคยมีใครอยู่ค้ำฟ้า ทุกคนต่างรอวันตายไม่ว่าจะรูปแบบไหนก็ตาม’ สุดท้ายเอเดรียนถูกจับกุมตั้งแต่อายุ 15 และนั่นเปิดโอกาสให้แก๊งที่ชื่อว่า Peaky Blinders มีชื่อปรากฏอยู่ในตำนานเมืองเบอร์มิงแฮม

        ไม่เคยมีใครรับรู้ถึงที่มาของนักเลงกลุ่มนี้อย่างแน่ชัด เดิมที Peaky Blinders เป็นที่รู้จักในฐานะอันธพาลเด็กที่มักจะก่อเหตุเล็กน้อยประจำวัน เช่น ขโมยของ การพนัน ทะเลาะวิวาทเล็กน้อยในบางครั้ง ไม่ได้ใช้ความรุนแรงหรือคิดการใหญ่แบบในซีรีส์เท่าใดนัก เคยมีรายงานจากศาลในช่วงนั้นอ้างอิงถึงลักษณะของสมาชิกเอาไว้ว่าพวกเขาเป็นเพียง ‘ชายหนุ่มปากเหม็นที่เดินตามถนนในกลุ่ม เมาเหล้า ดูถูก และโจมตีผู้คนเล็กน้อย’

        นั่นไม่ใช่ประเด็นสำหรับอันธพาลกลุ่มนี้เท่าไหร่นัก เพราะสิ่งที่สำคัญที่สร้างเสน่ห์ให้กับ Peaky Blinders จริงๆ กลับเป็นบุคลิกการแต่งตัวอันเป็นที่จดจำตามย่านถนนเบอร์มิงแฮม ซึ่งถูกพูดถึงมากกว่าความน่าเกรงขามเสียด้วยซ้ำ

 Peaky Blinders

ใบมีดโกนอันเป็นสัญลักษณ์

        หนึ่งในเอกลักษณ์สำคัญของกลุ่มที่เห็นได้ชัดคือการฝังใบมีดกดไว้ใต้หมวกเพื่อใช้เป็นอาวุธประจำตัวของพวกเขาสำหรับการต่อสู้ และรวมไปถึงการทำให้คู่ต่อสู้ตาบอดด้วยการฟาดหมวกไปที่ดวงตา ก่อนที่สิ่งเหล่านี้จะกลายเป็นที่มาของชื่อแก๊งอย่าง Peaky Blinders 

        แต่ก็มีความเห็นอีกฝั่งจากนักประวัติศาสตร์ในเมืองเบอร์มิงแฮมที่อธิบายไว้ว่า ย้อนกลับไปในยุค 1980s นั้น ใบมีดโกนคือสิ่งของที่มีราคาพอสมควร ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เด็กตามถนนอย่างพวกเขาจะมีใบมีดติดอยู่ในหมวกกันได้ พร้อมทั้งยังอธิบายถึงคำว่า Blinders อาจเป็นเพียงศัพท์สแลงอันหมายถึงการแต่งตัวที่ดูดีของพวกเขา 

มาเฟียมาดเนี้ยบข้างถนน

        ในความเป็นจริงแก๊งที่อาศัยอยู่ข้างถนนแบบ Peaky Blinders คงไม่สามารถมีชุดสูทมาดเนี้ยบเข้ารูปใส่ให้เราเห็นแบบในซีรีส์อย่างแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม พวกเขาเองก็ยังมีรสนิยมในการแต่งตัวที่โดดเด่นและเป็นเอกลักษณ์อย่างมากสำหรับมาเฟียข้างถนนแบบพวกเขา เพราะนอกเหนือจากหมวกทรงแบนที่กลัดด้วยใบมีดโกนแล้ว พวกเขามักจะเป็นที่จดจำในเสื้อเชิ้ตทรงเข้ารูป กางเกงทรงขากระดิ่ง สวมทับด้วยเสื้อแจ็กเก็ตกระดุมทองเหลือง สำหรับเป็นสัญลักษณ์ของแก๊ง แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้เกิดจากความใส่ใจในการแต่งตัวของพวกเขา บางรายงานกล่าวต่อไปว่าสมาชิกบางคนในแก๊งที่รักการแต่งตัวเป็นพิเศษอาจจะมีใช้ผ้าเช็ดหน้าพันรอบคอของพวกเขา ไปจนถึงการสวมใส่สร้อยไข่มุกบริเวณคอเลยทีเดียว

       ซึ่งรสนิยมการแต่งตัวจัดแบบนี้ก็ลามไปถึงเหล่าสมาชิกสาวในแก๊งด้วยเช่นกัน แต่สำหรับพวกหล่อนแล้ว จะเลือกหยิบจับเสื้อผ้าราคาแพงเพียงเท่านั้น โดยกูเดอร์สันอธิบายเพิ่มเติมเอาไว้ว่า นอกจากพวกเธอจะใช้ผ้าเช็ดหน้าทำเป็นผ้าพันคอและสวมสร้อยไข่มุกเหมือนพวกผู้ชายแล้ว พวกเธอยังเป็นผู้หญิงที่มีอิทธิพลมาก แม้กระทั่งกับผู้ชายในแก๊งเองพวกเธอยังมีปากเสียงสามารถต่อกรกับชายหนุ่มได้ในหลายครั้ง